Հեղինակ՝ Գ.Դորի
Թարգմանություն՝ Վալերի Նիկոլաև
Ժանրը՝ հոգեբանական դրամա մեկ գործողությամբ
Տարիքային սահմանափակում՝ 16+
Տևողությունը՝ 1 ժամ 30 ր.

Ռեժիսոր՝ Մանվել Խաչատրյան
Նկարիչ՝ Գայանե Չոլաքյան
Երաժշտական ​​ձևավորում՝ Մանվել Խաչատրյան
Պարուսույց՝ Նունե Կիրակոսյան

Դերերում՝ Արեն Խաչատրյան, Մանվել Խաչատրյան, Լիլյա Մուկուչյան
                                      
Գասպարե Դորին ժամանակակից իտալացի հայտնի դրամատուրգ է։ Նրա պիեսներն արժանացել են հեղինակավոր մրցանակների։ Փղերի երկար քայլքը ներկայացում է այն մասին, թե ինչպես են մարդիկ կապված միմյանց հետ այս կյանքում և գուցե դրանից դուրս: Պիեսը խոսում է հարգանքի, համբերության ու ըմբռնման մասին։ Սա հոգեբանական դրամա է, թեև կարելի է անվանել և՛ դետեկտիվ, և՛ թրիլլեր։ Բեմում կան երկու տարբեր դրվագներ, որոնք առաջին հայացքից իրար հետ կապ չունեն, բայց հետո ակնհայտ է դառնում դրանց կապը։ Հերոսները թե՛ կյանքի ընթացքում, թե՛ մահից հետո փորձում են փախչել իրենց համար պատրաստված թակարդից ոչ միայն կյանքը, այլեւ մահը։ Փղերին սիրող հերոսներից մեկն ասում է. «Փղերն առանձնանում են իրենց բարությամբ և իմաստությամբ։ Նրանք իրենց հիանալի են զգում ինչպես թիմում, այնպես էլ միայնակ։ Փղերի խումբը նախիր չէ, դա ավելին է։ Դա նման է փոքր համայնքի: Եվ մի օր նրանք հեռանում են՝ թողնելով իրենց տարածքը։ Եվ ոչ ոք չգիտի, թե ուր են գնում: Ոչ ոք չգիտի, թե ինչու են նրանք այս որոշումը կայացրել։ Ոչ ոք չգիտի նրանց նպատակը»: Այդպիսին են մարդիկ։